زمانی که برای اولین بار سرطان پستان در فردی تشخیص داده می شود، معمولا سوالات  زیادی به ذهن او خطور خواهد کرد. اما با این اطلاعات جدیدی که به سمت بیمار روانه می شود، باز هم سوالات دیگری وجود خواهد داشت. در این مقاله قصد داریم ۹ مورد از سوالاتی را بیان کنیم که ممکن است در ذهن شما نیز وجود داشته باشد.

حالا که سرطان پستان در من تشخیص داده شده است، به انجام آزمایشات و بررسی های دیگری نیاز خواهم داشت؟

اگر پزشک سرطان پستان را در شما تشخیص دهد، به احتمال زیاد در حال حاضر ماموگرافی، سونوگرافی و بیوپسی را انجام داده اید. سایر بررسی های تصویربرداری ممکن است در برگیرنده MRI از سینه یا سی تی اسکن  باشد که از اشعه ایکس برای بررسی سینه، قفسه سینه یا شکم استفاده می کند .  پت اسکن(PET scan) نیز مقدار ردیاب رادیواکتیوی که در بدن جذب می شود را اندازه گیری می کند. این تصویربرداری ها می تواند به شما کمک کند اندازه تومور را شناسایی کنید. همچنین این نوع بررسی ها به تشخیص مکان تومور و اینکه تومور به غدد لنفاوی، سایر بخش های قفسه سینه، شکم یا سایر بخش های بدن گسترش و توسعه یافته است یا خیر نیز کمک می کند. علاوه بر این، اسکن استخوان ها می تواند توسعه و گسترش تومور به استخوان ها را تشخیص دهد. با کمک بیوپسی( نمونه برداری از بافت ها) می توان نوع سلول های سرطانی،درجه تهاجمی بودن سلول ها و داشتن گیرنده هایی بر روی سطح سلول های سرطانی را تشخیص داد. اگر سلول سرطانی در سطح خود گیرنده هایی داشته باشد می تواند با هورمون ها یا سایر پروتئین های موجود در بدن پیوند برقرار کند. همین امر موجب تحریک رشد تومور می شود. انجمن سرطان در آمریکا پیشنهاد می کند همه بیمارانی که سرطان پستان غیر تهاجمی دارند بررسی ها و آزمایشاتی را  انجام دهند تا  ببینند سطح سلول های سرطانی در برگیرنده سطوح بالایی از گیرنده HER2 یا  گیرنده استروژن و پروژسترون هست یا خیر. تشخیص چنین مواردی به تیم پزشکی کمک می کند بهترین و موثرترین روش درمانی را برای شما انتخاب کنند. بعد از درمان، پزشک موثر بودن درمان ها را به کمک تست تصویربرداری و نیز اطمینان حاصل کردن از اینکه تعدادگلبول های قرمز خون، قلب، کبد و کلیه  به سطح  قابل پذیرش رسیده اند مورد بررسی قرار می دهد.

در چه مرحله ای از سرطان پستان قرار دارم؟

مراحل سرطان پستان عمدتا بر اساس اندازه تومور و اینکه به غدد لنفاوی یا سایر نواحی بدن گسترش یافته است یا خیر تشخیص داده می شود. مشخصه و ویژگی های سلولی همچون نوع سرطان پستان و درجه تهاجمی بودن تومور می تواند مراحل اولیه در زمان تشخیص را تحت تاثیر خود قرار دهد. معمولا معاینات بدنی، تست و بررسی های تصویربرداری، بیوپسی و تجزیه و تحلیل نمونه جراحی های تومور برای تعیین مرحله سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.  سیستم های طبقه بندی متعدد و مختلفی برای مراحل سرطان پستان وجود دارد. شاید بتوان گفت رایج ترین طبقه بندی به شرح زیر است:

–  مرحله صفر: این مرحله با نام کارسینومای در محل شناخته شده است. این مرحله شرایط پیش سرطانی پستان است که هنوز تهاجمی به بافت های پستان انجام نشده  و غدد لنفاوی و سایر قسمت های دور بدن تحت تاثیر تومور قرار نگرفته است.

–  مرحله اول: در این مرحله قطر تومور  کمتر یا معادل دو سانتی متر  است و هنوز به بخش ها و نواحی دور بدن توسعه نیافته است.

–  مرحله دوم: در این مرحله تومور بین دو محدوده کمتر از دو سانتی متر و بزرگتر از پنج سانتی متر قطر قرار گرفته است و هنوز دیواره های پستان یا پوست مورد تهاجم قرار نگرفته و تومور به بخش های دور بدن نرسیده است.

–  مرحله سوم: در این مرحله تومور هر اندازه ای ممکن است داشته باشد. دیواره یا پوست پستان تحت تاثیر قرار گرفته است. ممکن است تومور به غدد لنفاوی گسترش یافته باشد اما هنوز به موقعیت های دور در بدن نرسیده است.

–  مرحله چهارم: در این مرحله تومور می تواند هر اندازه ای داشته باشد. ممکن است به غدد لنفاوی توسعه و گسترش پیدا کرده باشد. به نقاط دور بدن همچون استخوان، کبد و ریه ها توسعه یافته است.

مراحل دقیق تر برای سیستم عددی از حروف برای توصیف بیشتر درجه گسترش تومور استفاده می کند. این مراحل از سیستم مرحله بندی مشتق شده اند که به آن ها سیستم TMN گفته می شود که  از اندازه تومور(T)، توسعه یافتن یا نیافتن تومور به غدد لنفاوی(N) و  گسترش تومور به نقاط دور بدن (M) استفاده می کند.

نشانه های سرطان پستان چیست؟

نشانه ها و علایم سرطان پستان از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر در حال حاضر سرطان پستان در شما تشخیص داده شده باشد، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشید یا تنها نشانه های زیر را تجربه کنید:

–  احساس توده در پستان

–  تورم پستان

–  درد در نوک پستان یا بقیه قسمت های آن

–  سوزش، قرمزی،پوست پوست شدن، ضخیم شده پوست پستان

–  فرورفتگی( تا شدن) پوست پستان

–  قرمز شدن ، پوست پوست شدن ضخیم شدن نوک پستان

–  ترشحاتی( که شیر نیست) که از نوک پستان به بیرون می آید

–  غدد لنفاوی متورم یا توده در غدد لنفاوی زیر بازو یا اطراف استخوان ترقوه

گزینه های درمانی برای من چیست؟

گزینه های درمانی شما به سابقه پزشکی، سن؛ نوع سرطان پستان، درجه وخامت تومور، نوع گیرنده های موجود در سطح تومور، نمره عود و مرحله سرطان بستگی دارد.گزینه های درمانی ممکن در برگیرنده  موارد زیر یا ترکیبی از آن ها باشد:

–  انجام جراحی برای برداشتن تومور( به این جراحی لامپکتومی می گویند). در این جراحی ممکن است بخشی       از پستان، کل پستان(ماستکتومی) و غدد لنفاوی تحت تاثیر قرار گرفته، برداشته شود.

–  شیمی درمانی

–  هورمون درمانی برای مسدود کردن تاثیرات هورمون های طبیعی در بدن بر روی رشد سلول های سرطانی

–  آنتی بادی های مونوکلونال که به گیرنده های HER2 متصل می شوند

–  تابش(پرتو) درمانی

درمانی که در آن قبل از جراحی، اندازه تومور کوچکتر می شود با عنوان درمان نئوادجوانت (Neoadjuvant) شناخته شده است.  درمانی که  بعد از انجام جراحی برای کاهش عود تومور یا توسعه آن به سایر قسمت های بدن انجام می شود نیز درمان ادجوانت (adjuvant) يا درمان کمکی نامیده می شود.

چه نوع داروهایی ممکن است تجویز گردد؟

در چنین شرایطی داروهایی که توسط پزشک یا تیم پزشکی تجویز می شود به سابقه پزشکی، سن، نوع سرطان، درجه تومور، نوع گیرنده های موجود در سطح تومور و مرحله سرطان بستگی دارد. انواع متعددی از شیمی درمانی ها، هورمون درمانی؛ آنتی بادی مونوکلونال برای درمان سرطان پستان موجود است. معمولا سایر داروهایی که پزشک ممکن است تجویز کند برای کاهش عوارض جانبی درمان است.

ایا ممکن است در طول درمان سرطان موهای خود را از دست بدهم؟

بیشتر داروهای شیمی درمانی( نه همه آن ها) که برای درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار می گیرند ممکن است باعث از دست رفتن مو شوند.  خوشبختانه ریزش مو که به خاطر شیمی درمانی رخ می دهد معمولا موقتی است. از پزشک خود در مورد عوارض جانبی داروها سوال کنید.

سایر عوارض جانبی درمان ها که ممکن است در من ایجاد شود چیست؟

سایر عوارض جانبی این درمان ها به نوع درمانی که بر روی شما انجام می شود بستگی دارد. به عنوان مثال بعد از جراحی ممکن است درد، زخم، تورم لنفاوی یا تورم بازو را تجربه کنید. پرتو درمانی ممکن است به درد، خارش و سوزش پوست، تورم لنفاوی و خستگی منجر شود. هورمون درمانی ممکن است  بر روی قاعدگی، باروری و عملکرد جنسی تاثیر بگذارد. عوارض جانبی احتمالی شیمی درمانی که به نوع داروهای مصرفی بستگی دارد ممکن است خشکی و سوزش دهان، تهوع و استفراغ، کم خونی، کاهش سطح گلبول های سفید خون، خستگی، تاثیر بر روی عملکرد قلب،کبد و شرایطی با عنوان  مغز شیمیایی باشد که بر روی حافظه و تفکر تاثیر می گذارد. آنتی بادی های مونوکلونال ممکن است تب، لرز، خستگی، سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال، فشار خون پایین، اثرات بر روی قلب، آسیب به اعصاب اندام ها و جوش را ایجاد کند. اگر عوارض جانبی داشتید حتما با پزشک خود مشورت کنید و نحوه مدیریت آن را جویا شوید.

چشم انداز زندگی من بعد از درمان چگونه خواهد بود؟

باید به خاطر داشته باشید که تشخیص سرطان در مراحل اولیه و درمان آن فاکتور مهمی است. هرچقدر زمان تشخیص زودتر باشد و این تشخیص در مراحل اولیه صورت گیرد، امکان موثر بودن درمان بیشتر است. هدف درمان کاهش اندازه یا نابودی تومور، کاهش خطر عود دوباره بیماری، تسکین نشانه ها، بهبود کیفیت زندگی، افزایش طول عمر و درمان سرطان است. پزشک در مورد چشم انداز زندگی و موثر بودن درمان ها با شما صحبت خواهد کرد.