عفونت های ادراری دوران بارداری اغلب از نوع عفونت های باکتریایی هستند که در بین زنان باردار اتفاق می افتد. تغییرات فیزیولوژیک به وجود آمده در دوران بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهند.

 

تأثیر هورمون پروژسترون و فشار مکانیکی ایجاد شده توسط رحم حاوی جنین باعث می شوند مثانه در حین ادرار کردن به طور کامل تخلیه نشود که این امر به نوبه خود باعث افزایش مقدار باقی مانده ادرار در مثانه و همین طور بالا رفتن احتمال ریفلاکس مثانه به حالب می گردد. همچنین تغییرات فیلتراسیون گلومرولی باعث افزایش قند موجود در ادرار و قلیایی شدن آن هم می گردند.همه این امور در کنار هم باعث آسان تر شدن رشد باکتری ها می گردند.

 

عفونت های ادراری با توجه به انواع آن علائم و نشانه های مختلفی دارند. این عفونت ها با توجه به محل و وسعت درگیری دستگاه ادراری تقسیم بندی می گردند.

 

عفونت با منشأ دستگاه ادراری می تواند به شکل باکتری اوری بدون علامت، عفونت مثانه، پیلونفریت و حتی سپسیس (انتشار گسترده عفونت در بدن) بروز کند و عوارض مهمی مانند کم وزنی نوزاد، زایمان زودرس، عفونت پس از زایمان و در نهایت مرگ را ایجاد کند.

 

واقعیت این است که مصرف مواد غذایی مختلف تأثیر مستقیمی بر ابتلا به عفونت ادراری ندارد؛ اما می تواند با تغییر PH ادرار محیط رشد باکتری ها را مساعد نماید.

 

گاهی نیز سوزش ادرار با منشأ غیر عفونی و به دلیل استفاده از مصرف مواد غذایی محرک ایجاد می شود. در این موارد که موضوع ابتلا به عفونت ادراری پس از بررسی های آزمایشگاهی منتفی شده است توصیه می شود از مصرف برخی غذاها خودداری شود.

 

این مواد غذایی عبارت اند از:

 

۱- ادویه ها: فلفل سبز، فلفل قرمز، خردل و…
۲- فرآورده های گوشتی نمک سود به ویژه سوسیس و کالباس
۳- سیرابی، گوشت های کنسرو شده و صنعتی
۴- مواد غذایی گوگرددار مانند مارچوبه، تربچه، سیر و پیاز
۵- نوشیدنی های حاوی ترکیبات گزانتیک مانند قهوه

 

همچنین با اسیدی کردن ادرار با مواد غذایی مختلف می توان از ایجاد محیط مناسب برای رشد و تکثیر باکتری ها جلوگیری کرد. این مواد غذایی عبارتند از انواع گوشت لخم (قرمز و سفید) ماهی و تخم مرغ، پنیر، شکلات و غلاتی که کمتر قابل تخمیر هستند؛ مانند: برنج و انواع نان.

 

آب؛ پیشگیری کننده ی عفونت ادراری

نوشیدن مایعات زیاد به خصوص آب با افزایش دفع ادرار موجب کاهش PH ادرار و نیز کاهش غلظت ادرار و تخفیف علائمی نظیر سوزش دفع می گردد.

 

بزرگترین دلیل برای نوشیدن آب سالم در دوران بارداری جلوگیری از کم شدن آب بدن در این دوران است زیرا حجم زیادی از آبی که خانم های باردار در زمان بارداری می نوشند، در کیسه آب جنین استفاده می شود؛ بنابراین کاهش آن در دوران بارداری خطرات بسیار جدی در بر دارد.

 

مایع درون کیسه آب جنین، به طور متوسط هر یک ساعت تعویض می شود و برای این فرآیند از آب ذخیره شده ی بدن مادر استفاده می شود بنابراین فرآیند تعویض مایع درون کیسه، برای سلامتی جنین درون رحم مادر، امری حیاتی است.

 

علاوه بر این در ماه هشتم بارداری، حجم خون بدن مادر افزایش می یابد به همین دلیل در این زمان مادر جهت تأمین آب بدن، باید آب سالم بیشتری را بنوشد چراکه در اثر کمبود آب، خون بدن غلیظ شده و مشکلاتی نظیر فشارخون و بیماری های قلبی و عروقی را به دنبال خواهد داشت.
کمبود آب بدن در سه ماهه سوم بارداری، علاوه بر مشکلات ذکر شده، ممکن است انقباض ماهیچه های بدن و در نتیجه درد و به دنبال آن زایمان زودرس را به دنبال داشته باشد.