جنبه های روانشناسی و سایر جنبه های مهم در مراقبت های سرطان پستان در دوره بارداری...

جنبه های روانشناسی و سایر جنبه های مهم در مراقبت های سرطان پستان در دوره بارداری

باید توجه فراوانی به بحث حمایتهای روانشناسی در بیماران باردارِ مبتلا به سرطان پستان مبذول شود و انواع مشاوره ها هم به این منظور ارایه شوند. باید توجه ویژه ای هم به آن دسته موارد بارداری مبذول شوند که دارای سابقه ناهمجاری دارند یا نشانه هایی از بروز ناهنجاری در جنین را از خود بروز داده اند. بهتر است با اعمال سونوگرافی این موارد بطور مداوم کنترل شوند.

     ایجاد یک فاصله زمانی 2 تا سه هفته ای بین آخرین شیمی درمانی و تاریخ وضع هم برای سلامت مادر وهم سلامت نوزاد مناسب است. همگی بیماران جوان باید به مشاور ژنتیک ارجاع داده شوند.

     هیچگونه تغذیه با شیر مادر طی دوران درمان توصیه نمی شود.

     به دلیل اینکه امروز زنان جوان بیشنری به سرطان پستان مبتلا می شوند یکی از چالشهای پیش رو بارداری بعد از ابتلا به سرطان پستان می باشد. هرچند که داده های آماری نشان دهنده آن هست که تعداد زیادی از زنان مبتلا به سرطان که بعد از درمان باردار شده اند، نرخ بقای بالای داشته اند، اما ترجیح میدهیم این مساله را به عنوان "اثر سلامت مادران" مطرح کنیم و آن را به مسایل انکولوژی ربط ندهیم. اصولا داده های ضدو نقیضی برای من بارداری بعد از درمان سرطان پستان وجود ندارد. زنی که مبتلا به سرطان پستان شده و در حال درمان با تاموکسیفن هست نباید باردار شود، چنانچه قصد باردار شدن وجود دارد باید مصرف تاموکسیفن به مدت دو ماه قطع شده و سپس اولین اقدام برای بارداری صورت بگیرد.

نکات مهم:

·        وقوع سرطان پستان در حین دوره بارداری نادر هست، ولی اخیرا در حال افزایش می باشد.

·        بارداری بر روی نتیجه انکولوزی تاثیری ندارد، اگر درمان مناسبی انتخاب و اعمال شود.

·        درمان انتخاب شده باید حتی المقدور به پروسه استاندارد وفادار باشد.

·        فقط می بایست از اعمال رادیوتراپی، ضد-هورمون درمانی، ضد-HER2درمانی ممانعت کرد و انجام آنها را تا بعد از وضع حمل به تاخیر انداخت.

·        شیمی درمانی سیستماتیک بعد از هفته 14 از شروع بارداری ، خطری برای جنین ندارد.

·        دوز شیمی درمانی می بایست بر اساس وزن بیمار تنظیم شود، در غیر اینصورت نباید از پروسه استاندارد تخطی کرد.

·        می توان از داروهای تکمیلی و کمکی هم در درمان استفاده کرد.

·        باید به سراغ درمانهای تقویت کننده و حمایتی هم رفت.

·        باید از تولد زودرس پرهیز کرد.

·        یک تیم تخصصی متشکل از همه تخصصها باید بطور منظم جلساتی را برای بررسی وضعیت بیمار برگزار کنند.